sonuç olarak, beni derinden etkileyen, uzun uzun düşündüren bir film,
her repliğiyle, her sahnesiyle, şimdiden en iyiler listeme giren filmdir kendileri.
--spoiler--
caden ile hazel arasındaki konuşma ilginçtir,
hazel "ben iyiyim" der, caden ise hazeli kaybettiğine üzgün, "ben senin iyi olmanı istemiyorum..yani istiyorum ama, bu beni mahvediyor.." der, çok doğrudur burası, insan bir şeyin değerini ancak kaybettikten sonra anlıyor derler ya, film yine bu noktaya parmak basmama aracı oldu.
bir de hazel'in yanan(!) evi kiralaması anında, "evi beğendim, ancak yangında ölür müyüm diye endişeliyim" demesi * kaufmanvaridir.
--spoiler--
--bonus spoiler--
i didn't jump sammy,
somebody stopped me before i jumped, so get up,
i didn't jump!
--bonus spoiler--
