hayatını sözlük yapmış ve ciddi bir ''sözlük bağımlısı'' haline gelmiş kişinin gece yatarken dahi ''lan acaba ne yazsam'' diye düşünmesidir.
bütün gününü ''yeni başlık'' ve ''ne yazsam acaba?''yı düşünerek geçirir ve en sonunda ''yeteneğimi kaybediyorum'' ''benden bir bok olmaz'' serzenişleri arasında gözlerinden iki damla yaş gelmek sureti ile düşünmekten vaz geçer.
lakin sabah kalktığında her zaman bir şeyler aklına gelir ve ''lan bende hala iş var'' ''18 lik delikanlılara taş çıkartıyorum'' ''yuppi'' şeklinde sevinç gösterileri eşliğinde aklına gelen ''başlıkları'' ve ''entry''leri sırasıyla yazmaya başlar.
