çoğu okunan şeyin manasını bilmeden,hocanın ses tonundan çeşitli tahminler çıkararak duygusal bir moda girer zannımca.şöyleki;eğer hoca yumuşak yumuşak huzur verici bir tonda okuyorsa muhtemelen güzel şeylerden bahsediyordur yok eğer daha tiz ve sert bir ses tonuyla üst perdeden girdiyse okumaya muhtemelen gazap ve tehdit içerikli surelerden okuyordur diye düşündürür.sonuçta her iki durumda da insan duygusal bir süreç yaşayarak, gözünün önünde canlandırdığı cennetin ihtişamına dayanamayarak ya da cehennemin azametinden korkarak ağlar.
