efenim karmanın cıkması akabinde yazar kişisi bu olayı o kadar ciddiye alır o kadar ciddiye alır ki artık karmasını düsünmekten yazı yazamaz. kendi düsündüğü seeyleri sırf tepki ceker eksi oy alır akabinde karmam düser diye yazamaz hale gelir ve bunu kendisine dert eder.
işin bir baska boyutu ise.
karması yüksek olan yazarlara ''sen aslında yazamıyorsun sırf arkadaşların var diye yüksek'' denmesinden sonra ilgili kişi ''lan amk keşke bu karma olmasaydı da bu cocuklarla ugrasmak zorunda kalmasaydım'' diye hayıfşanır durur. ayar üstüne ayar alı. ayar üstüne ayar verir kendisini kabul ettirmesi kimi zaman cok uzun bir zaman alır kimi zaman sıkılır bu atışmalardan ve kendisini ''lanet olsun'' der ve sildirir.
kçtü bir şeydir karma sahibi olmak aslında: karması henüz cıkmamış yeni yazarlar entry kasarlar karması cıksın diye. iyi bir şey sanarlar bu karmayı yazdıkca yazarlar yazdıkca yazarlar. bir sabah uyanır ben butonuna basılır ve avreka karma cıkmıstır. hopili hopbili diye evde dört tur atar sevincten yastıklara vole vurur gider bakkal amcaya buse kondurur yerinde duramaz ancak bilmezki sonun baslangıcıdır. sonra o karmayı yükseltmek için uğrasır düstügünü görünce üzülür yükselmediğini gorünce sinirlenir ''bunlar beni anlamıyor amk'' der saga sola bulasmaya baslar. yüksek karması olan kişilere camur atar ''bunlar benden güzel yazamıyor sırf arkadasları var diye karması yüksek'' falan diye kendini avutur falan.
