gözümde ne mutlu türküm diyene sözüyle eşit antipatiye sahip laf-u güzaf. ya da kürt yerinde ermeni olsa, ya da herhangi bir ırk, ne mutlu fransızım diyene, ya da ne mutlu koko bongoluyum diyene, aynı tepkiyi verirdim.
kendimi bildim bileli türk olarak etiketlendim. büyük anneannem kornişlere pipka derdi perdeleri takarken, ben de pipka pipka derdim ve gülüşürdük, sonraki gün annem hatırlatırdı, okulda pipka demek yok diye. merak ederdim hep, ve annemin dediğine uyar, pipka demezdim. büyük anneannemden pek bir şey hatırlamam onun dışında, gülüşünü ve takma dişlerini, yaşlı gözlerini hatırlarım, anlamadığım bir dilde konuşmasını, ve yine gülüşünü...
ben pipka demezdim, 3. sınıftaydım daha. anneme 5. kez sorduğumda, çünkü pipka rumca olabilir, başımıza bela almayalım şimdi oğlum hadi çocuğum demişti bana. o günden bu yana yıllar geçti, ben sokaklarda insanların yüzlerini, gülüşlerini, gözlerinin parıltısını izledim. kimisi daha kara kuru, kimisi mavi gözlü, kimisinin türkçesi biraz kırık. ama hepsi benim için insandı, hala da öyle. kumrucu sabri abi'nin kürtlüğü de, büyük babaannemin rumluğu da, üst komşunun ermeniliği de, ve kültürümün türklüğü de bir medeniyetti benim için, kimlik çatışması olmaksızın.
8. sınıftayken teyzemin 'aşağıdaki dönerci kürtçe konuşuyordu, ordan alışveriş yapmayalım artık abla' dediğini duydum anneme. her gün dürüm aldığım, gülümsememi alıp-verdiğim insanlardan bahsediyordu teyzem, değiştiremeyecekleri bir şey hakkında, kimlikleri nedeniyle onları hayatından soyutluyordu. belki de o nedenle bu kadar iz bıraktı ırklar bende, önemini göremedim hiçbir zaman, ve hala da göremiyorum.
eğer bir kültür - örneğin kürt kültürü - başka bir dominant kültür tarafından, yani türkler tarafından bastırılmaya çalışılıyor ve eşit haklara sahip olamıyorsa, o zaman 'ne mutlu kürdüm diyene'ye sempati duyarım. ancak milliyetçilik ya da ırkçılık, en son ihtiyaç duyduğumuz şey, bir ırka veya kesime ait olmak istiyorsak, insanlığa ait olmalıyız artık, hepimiz. anlayış her şeyi çözebilir, ki örnekleri de önümüzde, mahatma gandhi, martin luther king jr., ve niceleri.
