yıllar öncesinin fotoğraflarını; belki tozlu bir raftan belki de hemen el altında, masa üstünde duran bir albümden lise veya ilkokul fotoğrafları açılıp, önceden binlerce kez irdelenmiş olsa bile hepsini tek tek sıkılmadan inceleyip içlenmektir. hele ki yanınızda bir-iki de o dönemden arkdaş bulunursa tadından yenmez.
tabi artık yeni yeni dijital alem ile ölüşe geçmiş bir adettir. ama bin megapikselli bir makineyle çekilmiş, yüzbin cigabaytlık bir fotoğraf arşivi bile; arkasına tarih notu düşülmüş eski bir fotoğrafın yerini tutamaz, o ayrı.
