ciddiye alınmaması gereken insandır. düşünürüm sanır, konuşurum sanır, ezerim hatta ezdim sanır, laf soktum sanır, inanmaz.... daha bir çok özellik sayılabilir bu tip insana... kendini başkalarının hayatında vazgeçilmezlere koyar, acizlikle suçlar... insanı sevmek, insana güvenmek, insana değer biçmek en 'insani' duygudur. dengesizler bundan nasibini alamadıkları için kuyruğuna basılmış ... gibi cazırdarlar. onlar hep mutsuzdur, huzursuzdur,kendilerini en üst noktada görme gafleti içindedir. bu tavırla asla da olamayacaktır. bıraksın insanların mutluluğuna keyfine acizlik demeyi de, kendi becerisini sergilesin mutlu olmanın yollarını bulsun. insanlar; dengesizler olmadan gerçekten mutludur, güzel fırsatlar yakalamıştır. dengesizlerin gözüne çocuk gibi kendi mutluluğunu insanın sokması ahmaklıktır, ha gereksizdir de...kişinin kimseye mutluluğunu ispatlama çabası olmamıştır, inandırma, ballandırma göze sokma çabası da olmamıştır. kendisini fasülyeden sananlar üzerine alınıyorsa eğer; fasülyelikten acilen istifa etsindir, zira değildir. ciddi ciddi hiçbişeydir... hele de bu saatten sonra...
(bkz: sos)
