aslında doğru yazılışı kalblerin siyaha boyanması olmalıydı, belki..
kendimi bildiğimden beri, herkesin "hadi canım" dediği hayallerim var. onlar "mümkünatı yok" dedikçe ben daha çok umut bağladım. hayal etmek zor değil, zira hayallerin de sınırı yok. öyle aç gözlü hayaller değil, duyanlara "imkansız" gelseler de.
şu anda hayallerimin bir adım gerisindeyim ve hala inanmıyor imkansız buluyorlar. ne kadar komik değil mi? sanki allah ın istediklerimi vermeye gücü yetmeyecekmiş gibi! sanki allah az olanı istersek, ya da kolay olanı istersek sadece onu yapabilir daha fazlasını veremezmiş gibi, her zaman daha mantıklı iste dediler bana.
oysa biliyordum allah ın her şeye gücünün yeteceğini, onlarda biliyordu. belki bilemiyorum benim gönlümü her zaman ferah tutan allah a olan güvenimi yitirmememdi.
inanç ve güvenin kalbde açamayacağı huzur yok biliyorum. ve inanıyorum hayallerimin sadece bir adım gerisindeyim.
