insan doğasında varolan şiddetin sözlü dışavurumudur küfür. alışkanlık haline döndüğünde ise mutlu anlara bile sıçrar. kendini ifade edememek, küfür yoluyla kendini kabul ettirmenin kişi tarafından kendince uygun görülmesi gibi anlamlar da taşır. kötü söz sahibinindir lafı aslında buradan gelir. yetersizliğinin ve cehaletinin farkında olan birey küfür eder. sıkıntılarından bu şekilde kurtulacağını sanmaktadır. herkes küfür eder zaman zaman. bu demek değil ki herkes kişilik bozukluğu içinde kıvranıyor.* küfür abartıldığı ve günlük hayatta sıklıkla kullanılmaya başladığında ya da cinsel öğeleri sıklıkla kullanarak edilmeye başladığında ipler kopmuş demektir. **
