hakimiyetin göstergesi olan bir davranıştır. herkesi görüp, izlersiniz ve karakter analizleri yaparak, bazılarının beş sene de tanıyamadığı insanları, beş dakikada beşiktaşta hayal eder, sonrada bundan adam olmaz dersiniz. hatta ileri gidip, hayallerinizde kafa atarsınız kimilerine, kimilerinin hayatını kurtarıp aşık edersiniz kendinize. ilgilenmediğiniz tek şey hoca ve onun anlattıklarıdır.
hakimiyetiniz sınıfta öyle bir belirlenmiştir ki, bazı sıralarda oturmak için birbiriyle kavga eden insanların olduğu bir sınıfta, kimse sizin yerinize oturmaz. ara ara derslerden ve hocadan sıkılanlar, sizin yanınızda alır soluğu, "medet ya rooest" der gibi bakarlar size. acıyıp üç beş kelam edip, huzurlu bir şekilde yollarsınız, misafirinizi doğal ortamı olan, "hocanın etki alanına".
dedim ya "hakimiyetiniz tescillenmiştir" diye. saçma gelmiş olabilir bir çoğunuza, ama dersin hocası bile kabul etmiştir hakimiyetinizi. sene başında size "buralarda benim sözüm geçer" ilkesiyle sürekli sorular yönelten, ibret-i alem olsun diye sürekli size laf sokmaya çalışan kişi, bir zaman sonra bulunduğunuz yöne bile bakmaz. arka sıralardan umudu kesmiştir artık, alan savunması yapmaya başlamıştır.
sözün özü, "amfide en arkada oturup insanları izleyen" kişi, bir kişi değildir. bir düşüncenin, bir ideolojinin, bir yaşam biçiminin vücut bulmuş şeklidir.
yaşasın "amfide en arkada oturup insanları izleyen" kimse.
yaşasın "en arka sıraların" bağımsızlığı.
kahrolsun "etki alanını genişletmek için zulüm yapan hocalar".
