çook eskiden bir çocuk (ismi lazım değil) ananesinin dediği bir lafa şaşmış kalmış.
"yemezsen arkandan ağlar!" yemeğini bırakıp araştırmacı kimliği sayesinde yemeği 2 saat arayla sürekli kontrol etme kararı almış. 3 gün boyunca yemeği gözlemlemiş. en sonunda küflenen yemeği gören çocuk:
-hayıyy anane hayıııyy sen yanlış biliyorsun. bu yemek ağlamıyor, kusuyor bak ıyyk! her yer kusmuk olmuş!
