Her saniye bir bebek gözlerini açıyor dünyaya ve her dakika bir tanesi bir daha açmamak üzere kapıyor. Her gün belki yüzlercesi annesiz-babasız kalıyor. Ve ben babası olmayan her arkadaşımla konuştuğumda 'benimkini paylaşabiliriz' demek istiyorum. Ve her geçen gün sakallı, bıyıklı,sarıklı, cüppeli birkaç tip çıkıp tanrının yüceliğinden, adaletinden bahsediyor. Ve dönüp tekrar bakıyorum da yaşadığımız şu bok yuvası dünyaya; Nerede bu adalet? Ben neden göremiyorum? O yüce yaratıcınızın elinden gelenin en iyisi bu mu yoksa? diye merak ediyorum.
Şimdi Sevgili Tanrı;
Sana birkaç şey söylemek istiyorum.
N'aparsın? Ne edersin? Pek bilmem. Bazıları çok yukarılarda takıldığını, gökyüzünde yaşadığını söylüyor. Tepedeki o lüks sarayından izler durur musun bizi? Halimize ağlar mısın, güler misin? N'aparsan yap, hep bize kızarsın, değil mi? N'aparsan yap, hep bize kızarsın.
Sen ol! deyiverirsin. Belirir içi ateş dolu bir yuvarlak. Sonra da doluşuverir insanlar içine. Bir sınav yaptığını söylersin kitaplarında. Başarırsak gideceğimiz cenneti uzun uzun anlatır durursun. Ama biz başaramayız. Öyle kolay kolay aşamayız senin sınavını. Uyamayız kurallarına. Her geçen gün daha da iğrençleştiririz dünyayı. Hep biz yaparız, değil mi? Her kötülüğü hep biz yaparız.
Peki, hiç arada kendine de sormaz mısın 'ol!' dediğinde oluveren dünyayı neden daha iyi olduruvermediğini? Madem varsın, madem oralarda bir yerlerde duruyor, her şeyi yapabilme yeteneğine kadir bekliyorsun. Neden bir şeyler yapmıyorsun? Neden acı çekmemize izin veriyorsun? Neden o aptal sınavının zorlu engellerini en olmadık insanların üstüne en olmadık zamanlarda salıveriyorsun? Lanet olsun! Senden de aptal dünyandan da nefret ediyorum.
işte bu yüzden sana inanmıyorum. Evet, metafizik güçleri inkar ettiğim de doğru. Ama sana asıl işte bu yüzden inanmıyorum. Sen sadece bizi yaratıp daha iyisini yapabilecekken yapmadığım bir dünyaya bırakıyorsun. Sonra da bir kukla gösterisi başlatıyorsun. Ve öldürüverdiğin her kulunu, eskimiş oyuncağını sevmekten vazgeçen bir çocuk edasıyla iplerinden tutup oyundan çıkarıyorsun. Söylesene bana! Neden sana inanayım? Söylesene! Böyle bir yüceliğe neden inanayım? Söyle! Başına açtığın belalarla uğraşan milyarlarca insandan biriyken neden şu kısacık ömrümü bu belaların yaratıcısına ibadet etmekle yok edeyim? Böyle sınavın mna koyayım!
