6.
-
ezginin günlüğü'nün introsuyla kalbi sıkmaya başlayıp, "istanbul neresi" derken daha da bir can yaktığı şarkıymış bu efenim. sözleri de şöyledir:
bir naylon kovanın içinde
gezerim istavrit gibi
istanbul neresi
köprüde gide gele
bayanlara eve ve more
yetim gezdik hep kulaksızdan tophaneye
aslında bizim de hakkımız be ablacığım
değil miyiz toprağımız üstünde
aslında bizim de hakkımız be beyabim
değil miyiz toprağımız üstünde
size göre biz boş yere
yaşıyorsak çaresiz
oltadaki balık kadar
yoksa değerimiz
biz de kayıklara atlayıp
vapurların yaşadığı denizlere gideriz