24.
-
sen ilk göz ağrımdın
ilk pembe yalanımdın
ne halt yediğini anlamadım, saflığıma denk geldin.
şimdiki aklım olsa seni, bir güzel hallederdim.
beni piç gibi saldın
sen de yalnız kaldın
o gülüşüne kanmak hataymış bana öyle baksan da
durup durup aklımı bu başımdan alsan da
hiçbir şey söylemiyorum sana karşı
susuyorum özlemime karşı.
seni böyle sevdiğimi bilemeyesin
en içten; allah belanı versin.
