kendini teknik sanan halısaha futbolcularının kafalarını kaldırmadan, bağrış çağrışa aldırış etmeden topla oynaması bu hastalığın belirtisidir.
bu herifler küfür yeseler de aldırış etmezler, topu ayaklarına alınca gereksiz çalım atma çalışmalarına devam ederler. hadi kardeşim gerekli olduğu yerde çalım atmaya çalış tamam da, sürekli niye çalım atayım top benden hiç çıkmasın hep ben oynayayım istiyorsun?
sonra bir de bu türler top başkasına gidince 'niye bana pas atmadın?' diye bağrırlar sahanın neresinde olurlarsa olsunlar. üç kuruş para verdi ya haspam bi tek o oyanayacak topla, herkese gösterecek yeteneklerini biz de arkasından 'ulan ne topçuymuş aslında büyük takımda falan oynar ha.' diyeceğiz. manyağa bak.
neyse, gene bunlar halısaha topçusu kafasına vurursun, bir dahaki sefere maça çağırmazsın, öldürürsün falan kökten çözersin durumu. ya bi de profesyonel futbolcu olup bu hastalığın pençesinde olanlara ne yapmak lazım?
mesela adam milyonlarca insanın tuttuğu bir takımın ortasahası ama manyak. hasan şaş anasını satıyım, topu vermiyo millete. ben çalım atayım tribündeki güzel kızlara havamı basayım da gerisi dert değil diyor. onlara ne yapacaksın. atsan atılmaz satsan satılmaz. öldürsen sen suçlusun. neyse, iyi ki hasanın takımıyla alakam yok. valla beynini akıtırdım o şişman kelin.
bir de bu hastalığa geçici olarak yakalanan insanlar vardır ama onları pek kötülemek istemiyorum. onlar, bir futbol takımı seçmelerinde yeteneklerini sergilemek zorunda kalırlar ve topu ayaklarına alınca çalıma giderler. o seçmeler de sanırım herkes öyledir, ben de sırf bu yüzden o çocukları hoşgörüyorum. geçici bi hevese yenik düştüklerini varsayıyorum. seçmede bulunan diğer çocuklar onlara içlerinden çok fena saydırırlar zaten. ben aralarına girmeyeyim. ha ama büyüdükten sonra onlar da yukarda anlattığım gibi insanlar olurlarsa ben onların ağızlarına sıçarım. *
