Sen türküsüne vurulmuşsun,
ben yalın kalan şiirine;
`karlı kayın ormanında
yürüyorum
geceleyin`
şair burada ne kadar mutluysa,
söyleyen bir o kadar mahrum
acıdan.
şimdi tekrarladın içinden,
ve ben de senin sesinden,
ve her nedense bu kez aklımda nakaratı.
Her neden dedim burada,
çünkü tümleri nedenlerin sen..
Oysa;
kapısında unutuldum en sevdiğin türkünün,
giremedin söze hiçbir yerinden..
