benim kuzenimdir. farkındayım çokçana kişisel bi' tanım oldu ama ve lakin bu tanımı yapmadan şu entrye giriş yapaydım içim cız etme noktasına erişirdi.
ahan da afişe ediyorum seni şuracığa. bilen bilsin, duyan duysun, okuyan dönüp tekrardan okusun. anam şindik yıl 2000 küsür. benlen bu yanpirik de aynı sene yüksek ösym'mim yapmış olduğu şahane öss'ye gireceğiz. aynı dershaneye gidip, aynı amaç uğruna dirsek çürütmüşüz, aynı yolları arşınlayıp, aynı denemelerin sorularını çözmüşüz falan da feşmekan da. neysem geçelim ağlak tarafını gelelim muğlak tarafına. aylardan haziran, günlerden pazar, vakitlerden sabah. biz bunlan sınava girme gayesiylen düştük yollara. yanpiri yanpiri yürüyerekten, badeler süzüp inciler dizerekten okullarımıza ulaştık. okullar da dip dibe hani tasadüfün bukdarı pes doğrusu. neysem çözdük soruları, eledik unumuzu, astık eleğimizi, bitirdik sınavı. ben az biraz rahat, biraz da üzgün süzgün çıktım. bunun yüzünde güller açıyor lakin. dedim leynn ne iş, nası geçti? yahu sorma süper, muhteşem, harika diye dizdi de dizdi bana niteleme sıfatlarını. sen dedi? ollum sus laa bi' dedim. de get başımdan! zati anam, dayım, yengem hep beraber gitmişiz mesireye gider gibin sınava. hepsinin yanında iyicene moral bozuldu bende. şuraya gidelim diyolar olmaz diyom, bura diyolar ııı ıııhh diyom. gittik ölecene eve. peki sonuç? efennim geldi zaman, gitti zaman bu benim kuzen, bu yaz tatilimin yarısının içine eden kuzen kazandı 2 senelik bi' yeri, ben yerleştim gönlümde yatan 4 senelik fakülteme.
demek ki neymiş, neymiş? çalışan dağlar aşar, çalışmayan yarı yolda şaşarmış. farkındayım konuylan bi' alakası yok; ama maksat sosyal bi' mesaj vermek. satırlarıma burada son verirkene sınava girecek olan öğrenci kardeşlerime başarılar diler, morallerini yüksek tutmalarını tavsiye ederim. esen kalın!
