herhangi bir organı kaybetme korkusu nasılsa aynısıdır. kişi vücudunun bir parçasını kaybetse belki daha az can acıtır annenin yokolmasından içinde bulunduğu hayattan çıkıp gitmesinden.
hele bir de evin çatısı yıkıldıysa yani baba artık o eve benzeyemen dör duvar arasında değilse artık bu korku daha da sarar insanı. daha çok panikletir, düşündürür.
sen annenin bir parçasısındır anne canının diğer yarısı. annesiz belki yaşar insan ama hep yarım yaşar. canının bir yarısı eksik yaşar.
anneyi kaybedene kadar belki sadece korkusunu yaşar da kaybedince korkusuzluğun boşluğunu yaşar.
