ölümün sana ve yakınlarına asla uğramayacağını düşündüğün anda, aynı sınıfı aynı yurdu paşlaştığın insanı kaybedince, ölümün aslında hiç uzak olmadığını anlarsın.her sınıfa girdiğinde oda orda olacakmış gibi, gözlerin sınıfta dolaşır ama yoktur ve asla gelmeyecektir.geçmişi sorgulamaya başlarsın, keşkeler hiç bitmez.(keşke daha çok vakit geçirseydik, keşke kavga etmeseydik,keşke....,keşke...)sanki her an diğer arkadaşlarınıda kaybedecekmişsin gibi sıkı sıkı sarılırsın onlara,onları üzmemek için çabalarsın.ama ölümün hiç uzak olmadığının farkına çoktan varmışsındır.
