--spoiler--
adım Özgür, şu an son mektubuma başladım. Az sonra yaşamla ölüm arasındaki yolculuğuma çıkacağım. Hayata karşı o kadar zayıf ve güçsüz bırakıldım ki, son nefesimi boğazımdan denize atlarken bırakacağım. Yatağından kalkıp ölümün pencerelerinden atlayanları, bir kutu hapla ölümü avuçlayanları, şakağa dayanmış ölümü tetikleyenleri, eğitim cinayetinin karnelerine kendini kurban eden liselileri, 16 yaşın izbe köşelerinde altın eroin vuruşunu yapan Melisleri, Batmanlı kadınların gözyaşlarını da kalbime bağlayıp atlayacağım. 21 gramı eksik bedenime örtülecek gazetenin üçüncü sayfasında, hayatımın son film şeridini okuyacak olanlar şunu bilmeli ki; benim gencecik ölümümden, verilmiş sadakalı yaşamınıza şükür payı çıkarmayın. Bu insanlıktan gasp edilmeye çalışılan dünyada siz yaşamaya (eğer yaşamak denirse) devam edeceksiniz. Bilin ki yoksullaştırılanlar kadar benim gibi hali vakti görece yerinde olanlar da ölümü tercih edebiliyorlar. Allah'ın verdiği canı yine Allah alır sözüyle günahlar destanı yazanlar, dünya cehennemine ve onun gaspçı zebanilerine hâlâ kader mi diyecekler? Benim katilim, gencecik yaşta öldürülüp te gömülen milyonlarca genci öldürenlerdir. Beni intihara sürükleyen, kısa hayatımın her anında atla atla diye zorlayan iktidarlar ve onun tüm ilişkileridir.
Bu son mektubu bitiriyorum. Yenildim.
--spoiler--
