lise yıllarının vazgeçilmez yiyişme mekanıdır. o zamanlar "boş ev" nerdee. her karanlık mekana potansiyel yiyişme mekanı olarak bakıyorduk, gençlik ateşinin verdiği abazanlıkla. o kadar ki ANKARA METROPOL Sinemasında sürekli gittiğim, utanmasam, ne utanması, verseler nerdeyse kiralayacağım koltuklar vardı; k-2 k-4. yazın bir yere. evinizde bile bu kadar rahat edemezsiniz. yuh.
