karanlığına hapseden denizdir o... kayıtsız seversin onu ve istersin...
kafan bozuk alırsın eline bi şişe birayı geçersin karşısına , kimseye ihtiyaç duymazsın o varsa yanında, dert dinler , ilaç gibi de gelir... öyle bir şeytan tüyü vardır.
karadeniz i sevdin mi bi kere, daha başka denizi görmez gözün... bi bahane bulursun mutlaka, 'akdeniz çok tuzlu be abi' diyecek kadar aşıksındır ona , yazın hasretini çekersin, buz gibi poyraz essin de çivi gibi olsun karadeniz suyu dersin serinleyeyim... ya da ah bi lodos essin dalgalarla boğuşalım oynayalım... bilmeyen giremez o denize, başkadır huyu, diğerlerine benzemez, bilirim ben yüzmeyi desen de karadeniz'in dilinden anlaman gerek; yok anlamıyorsan alır götürür seni hiç anlamaz...bundan tam 45 sene önce dedemi alıp kaybettiği gibi... dik başlıdır çünkü o, dediğim dediktir.
memleket işte ... elbette en güzeli benim ki diyeceğiz... ben de öyle yapıyorum o yüzden, sorgusuz...
