küfretmek hafifce bir davranıştır. hafif olduğu için dayanılmazdır. hele nesne ülkücü ise küfretmek daha bir dayanılmaz olur ama işin özü dalga geçmektir.
örnek:
ben ülkücü değilim. iyi ki de değilim. hatta mümkün mertebe sevmem kendilerini. çünkü ben onlardan değilim, farklıyım ben. takım elbise giymem, soğan yemem, beyaz çoraplarım da yoktur. zaten takım elbise delikanlısı oldular seksenden sonra. eskiden böyle miydi? takım elbise giymezdiler ama delikanlıydılar, harbi delikanlı. vurdukları yerden kan gelirdi. şimdi öyle mi? nerde o eski kanlar? eskiden düşünen insanlar idiler; nasıl pusu atılır, nasıl kolluk kuvvetleri ile birlik olunup öğrenciler üzerine bomba atılır hepsini düşünürlerdi. dindardılar zaten allahsız gomunistleri öldürmek cennetin kapılarını açardı. bu tipte insanlardı şimdi öyle mi allasen? şimdi ki hallerine bakıp acıyorum.
ancak bu özal kuşağı yatıp kalkıp ülkücülere küfrediyor. eskiye özlem duyan, bağımsız düşünen gizil biriyim, kanıma dokanıyor. ülkücü olmamama rağmen. görüyon mu allah'ın işini? kimse bu allahsız gomunist sola yöneltilen tehditleri dillendirmiyor? ha neden ha? hep bu fundemantalist radikal islamcıların suçu. günümüzde maalesef takım elbise delikanlılarının başyatağı olan ülkü ocakları baz alınarak cem-i cümle ülkücü camiaya küfrediliyor. alay ediliyor. ve bu küfürleri edenler genellikle sol görüşlü allahsız gomunistler. tamam, edin. edin de geçmişi de unutmayın. babalarınızı nasıl kestik unutmayın! aklı selim bir şekilde küfredin yoksa bir gece ansızın gelebiliriz. bakın tekrar ediyorum ben ülkücü değilim.
sadece ülkücüler adam öldürmediler. bunu biliyorsunuz, uganda diktatörü idi amin de adam öldürdü. sadece vatanı için canla başla çalışan güzelim önder idi amin doğru ya da yanlış adam öldürdü. idi amin'i gündeme getirmiyorsunuz da ülkücüleri mi getiriyorsunuz? ne kadar etiktir bu? ya da Nik Abdülaziz'e ne demeli? nik abdülaziz'in mahalle bakkalı ile olan mevzusunu kimseye söylemiyorsunuz. tamam küfredin ülkücülere zaten ben ülkücü değilim banane. üstüme alınmıyorum valla.
1979 yılında istanbul üniversitesi beyazıd kampüsünün kapısına, "muhammedin piçleri giremez" diye pankart açtı bu allahsız gomünistler. gerçi seksen öncesi okumuş ülkücüleri aynı beyazıd kampüsü çıkışında bombalamıştı öğrencileri ama gene de aklı selim insan o pankartı açmazdı. inançlı insanları gerici diye yaftalayıp faşizmin kralını yaptınız, ses yok. çıt yok. kimse bilmez. ben bilirim ama ben ülkücü değilim. aydın olmaya gelince aydın düşünmeye çalışıyorsunuz, maşallah sizin üstünüze yok o konuda. ama yaptığınız iki yüzlülüktür, allahtan korkun. allahtan korkmazsanız ülkücülerden korkun! dıgıdık dıgıdık vahşi batıdan geliyorlar!
eğer geçmişle hesaplaşmak istiyorsanız sadece sağınıza bakmayın. arada sola da bakın. çünkü bizler her yerdeyiz. ha bakmam diyorsanız, mazallah günün birinde sağa bakarak yürürken soldan gelen bir ülkücü çarpıverir suratınıza. ben olmam o çünkü gördüğünüz üzere ülkücü değilim.