"Ölüm arzusu, bilgeliğe kavuşulduğunun ilk belirtisidir. içinde bulunulan yaşam katlanılmazdır, başka bir yaşam ise, ulaşılmaz. Ölmek isteğinin eklentisi utanç biter artık; nefret edilen eski hücreden alınıp, ilk iş olarak nefret edeceği yeni hücresine geçmeyi arzular, bunun için yalvarır. Eski inançların tortuları da bu düşüncede etkilidir; yeni hücreye nakledilirken efendi ortaya çıkacak, mahkûma göz ucuyla bir bakacak ve karar verecektir: ''Bu adamı yeni hücreye götürmenize gerek yok, artık benim yanıma geliyor o."
tam anlamıyla açıklamıyor aslında bu entry. müsayit bir ruh halinde olmadığım için sadece küçük bir bölümüyle alakalı olan bir aforizmasını koydum.
