darbecilikleri bile bir yana; üstünde üniformanın en üstünü var diye, kendilerini halktan, meclis'ten, herkesten üstün gören bir askeri zihniyet, demokrasi de bir yana, "imtiyaz ve zümre egemenliğini reddeden cumhuriyet" için bile başlı başına utançtır!
rektörlerin, bürokratların (sadece bu iktidar döneminde değil) esas duruştaki hali utançtır!
gazeteciliğini "kullandıran" gazetecilik hali utançtır!
gazeteciliği kışkırtıcılık, darbe organizasyonu, siyasi tezgâh aracı kılanlar utançtır!
"balbay günlükleri", aslında askeri olanını da sivil olanını da iyi bildiğimiz bu utancı bir kez daha suratımıza fırlattı.
acı olan şu ki; bu "general emrinde albay gazeteciliği"ni eleştirecek olanların bir kısmı da, "başbakan emrinde katip gazetecilik"ten asla utanç duymaz.
bu ikincileri hep eleştirenlerin bir kısmı da zaten birincilerdir!
askeri bir güce yanaşık düzende, yamanarak, "yalman" arak, "er uygun" olarak... doğru, kimileri darbeci olur.
ondan iyisi de, sivil bir güce yavşayarak liberal veya muhafazakâr demokrat olandır!
--alıntı--
