peygamber efendimizin söylediğine şahit olunduğu söylenen sözlerdir.
zira peygamberimiz zamanında söylediği sözlerin yazılmasını, biriktirilmesini yasaklamış, istememiştir. sözlerinin kuran ın önüne, yani allah ın sözlerinin önüne, geçmesini istememiştir. çünkü o, olaylar ve durumlar üzerine konuşmuştur ve olaylar ve durumlar değişebilir.
her halükarda uygulamaya çalışmak bazı insanlara, yerine göre, haksızlık etmemize sebebiyet verebilir.
o güzel sözlerin hayatımıza ışık tutması çok iyidir. bir nevi tesellidir. ama bir yönden de güzel efendimizin sözünü tutmamak gibi bir şeydir.
örneğin; peygamber efendimiz (sav); bir gün camiye parmağında altın bir yüzükle gelmiş ve namaza durmuştur. bunu gören cemmat, ertesi gün ne yapıp ne edip, belki de zor durumlarda kalıp, birbiriyle yarışarak birer altın yüzük edinme yoluna girmişlerdir. bunu gören o güzel insan, çok üzülmüş ve parmağındaki yüzüğü çıkarıp atmıştır. erkeğe altının haram olması hadisinin altında bu olay yatmaktadır.
kadınlara yönelik hadisleri de her yöne çekilip sündürülmüştür. kadına çok da değer vermeyen günümüz müslümanı; muhammedimizin, hz ayşe yi dizine yatırıp uzun süreler saçını okşadığı, çok sevdiği, onun için defalarca içinin titrediği, yiyeceğini yerken onun ısırdığı yerden ısırdığı gibi gerçekleri ise kamufle etmeye çalışmaktadır. ne acıdır.
