belcika'ya tedavi için gitmişsinizdir. belçika'da tanıdığınız kimse yoktur tek başıasınızdır. bir türk lokantasından ara sıra yiyecek bir şeyler alırsınız o esnada iki üç kelime laflarsınız dükkan sahibiyle.
burada ne yapıyorsun falan diye sohbetler etmeye baslarsınız anlatırsınız ''ben buraya tedaviler için geldim tek basınayım burada'' vs vs. ufaktan anlatırsınız falan. sonra kaldıgınız yeri sorar bakım evini tarif edersiniz konu kapanır. sonra gittiginizde dükkanın kapanmıs oldugunu gorürsünüz biraz üzülürsünüz baska bir türk dükkanı aramaya koyulursunuz. tam 5 ay sonra kaldıgınız bakım evine ziyarete o dükkanının sahibi ve kızı gelir ve cok sasırırsınız birazda duygulanırsınız. oyle ya iki kelime etmişinizdir ve sizi 5 ay sonra ziyarete gelmişlerdir. sonra ogrenirsiniz ki sizi zaten arıyorlarmıs. bulundugunuz yerdeki diger bakım evlerin hepsini tek tek dolasıp sizi aradıgınızı ogrenirsiniz ve ''lan insanlık olmemiş'' dersiniz dükkan sahibi teyze ve kızı gittiği zamanda aglamaya baslarsınız...
