sözlük suserlarının çeşitli anılarını paylaşmasını sağlayan başlık. tanımımızı edebimizle yaptığımıza göre ben de anlatayım anımı isterim;
sene 1998
yer istanbul
mekan üstanbul üniversitesi beyazıt kampüsü ana giriş ( hani şu meşhur kapı )
gün finallerin ilk günü
saat 08 30
güzel bir gündü bir saat süren bir otobüs yolculuğuna katlanmamak için 3 arkadaşla ortak tuttuğumuz taksiyle geldiğimiz okulun ana kapısında herzamankinden farklı bir kalabalık vardı. geçenlerde kapıya konulan özel güvenlik ekiplerinin arttırılması ve girişi darlaştıran metal dedektör konulmasındandır diye düşünürken sırada bekleyenlerin tartışıp sinirle geri döndüklerini gördük. geri dönenlerin çoğu kapalı giyimi seçen kızlar ve 6-7 kadar uzun saçlı, karışık ve değişik sakallı arkadaşlardı. mekan üniversite şehir istanbul olunca gayet normaldi aslında birbirinden çok farklı tip ve kılıktaki insanların aynı yerlerde olmaları bu yüzden taksimde dolaşmayı çok severdim. sıra bana gelince kapıdaki güvenlik sen geçebilirsin dedi bana turnikeli kapıdan geçip metal dedektöre yürürken 2. güvenlik durdurdu beni hafif kirli sakalımın üstüne kondurduğum nerede ise 3 haftalık top sakal olarak adlandırılan sakalımı işaret etti " böyle alamıyoruz " dedi. " memur muyum lan ben " dedim. finallere çalışmaktan uzadı onla mı uğraşçam sabah sabah dalga mı geçiyorsun " diye de ekledim ama yalan söylüyordum doğru dürüst çalışmamıştım hoşuma gidiyordu sakal, parlak yüzü yakıştırmıyordum kendime. uzatmayayım o gün beni, benim gibi sakallıları, küpeli erkekleri, metalci diye özetlediklerimizi, baş örtülüleri, tanınmış ülkücü ve solcuları okula almadılar. kimi aldılar ben de anlamadım ama süleymaniye tarafında ki arka kapıdan ben girdim ve finaller boyu parlak olarak gezdim. bana çok koymamıştı ama ertesi gün ana kapıda toplanan ve bini geçen karışık grubu gördüğümde olayın boyutlarını anlamıştım. ilk defa sağcı-solcu-aylak-serseri diye nitelendirdiğimiz herkesin aynı anda aynı yerde aynı istekle eylem yaptığını gördüm. " fişlerler m.na koyim " diyerek sanki tüm 657 kadroları beni bekliyor gibi yine arka kapıdan girmek istesem de kapandığını görünce mecbur eylem yapan arkadaşların önünden utana sıkıla finallere girdim. noldu derseniz 13 dersin 7 sinden büte kaldım.
şimdi ben otobüste ne zaman bir başörtülü görsem yer veririm. ne zaman güzelimsi bir kız görsem yer veririm. ne zaman bir yaşlı teyze görsem yer veririm. bugüne dek tek yer vermediğim kadın türü kürk veya kürk imitasyonu giyenlerdir ki inançla şunla bunla ilgisi olmaksızın gıcık olduğumdandır. otobüse de senelerdir binmiyorum ama yalan değil hayatımda 5-10 kere yer vermişimdir.
uzattım ama diyeceğim o ki; başı örtülü veya değil sen o insanları okula alma, memur olmalarına izin verme sonra kalk otobüste yer veriyorlar diye laf et. olacak iş değil arkadaş, "sana ne lan kimin kime yer verdiğinden dallama demek istiyorum" dallamayı içimden diyorum. jipe binen türbanlıdan sonra otobüslerden de mi atalım bunları. isterseniz tapularına el koyalım arabalarını alalım akbillerini üsküdar da topluca kız kulesine karşı yakalım he ne dersiniz. yahut otobüste türbanlılar için ayrı bir yer yapalım nasılsa hepsi aynı, simge kullanmanın cezasını verelim elbirliği ile. tampona bağlayalım arkadan sürüklensinler mesela olma mı bebeğim.
ben bugün otobüse binsem bana biri dese ki senin g.tün büyük zor taşıyosundur al otur. teşekkür bile ederim ben. ne iyi insanlar var derim, içimden "sensin lan g.t " de derim ama o ayrı. ama sana noluyor da yok o ona yer vermiş, sadece türbanlılara veriliyormuş, özürlüye bile verilmiyor falan fıstık. toplu bir örgüte üye de bunlar ortak mı hareket ediyorlar kuzum. özürlü sakata yer vermeyen türbanlı-türbansız isterse başbakan olsun hayvandır zaten de diğerleri ekip çalışması mı yapmış ne bu genelleme. yeter lan artık.
(bkz: türban üzerinden genelleme yapma çılgınlığı)
