genellikle, soğuk, kibirli, bencil ve ikna edici bir hatip olarak tasvir edilir.
tiberius'un öldürülmesinden sonra tahta oturmuştur.
halk ona kurbanlar kesmiş, ''güneş'' diye seslenmiştir.
iktidara gelir gelmez halka buğday dağıtmış, eğlenceler düzenlemiştır.
kendini bir tanrı gibi takdim eden caligula, jüpiter görünümünde dolaşmaya başlamış,
kendisine tapınılmasını talep etmiştir.
bütün heykel başlarını kendi başıyla değiştirtmiş,
tanrılaştırılmış imparator kültünü zirveye taşımıştır.
zamanında tapınaklar inşa edilmiş, kamu işleri tamamlanmıştır
ama din ve vergi politikalarındaki aptalca uygulamaları ve zorbalığı deliliğinin kanıtı olarak gösterilmiştir.
tahıl ambarlarını kapatarak halkını açlığa mahkum etmekten keyif almıştır.
tiberius'tan kalan birikimleri kısa bir sürede harcamış, roma kurumlarını teker teker bitirmiş, imparatorluk hazinesini tamamen boşaltmış, ahlaki değerlerin önündeki bütün engelleri kaldırmıştır.
caligula, yönetici olarak kendine verilen güçle istediği gibi hareket etmiş,
senato'nun gücü sınırlandırılmış, kutsal monarji gerçekleşmiştir.
caligula ''zenginlerin kölesi, küstah, devlet-yönetim tecrübesi olmayan, bilgisiz, görgüsüz, aklen ve bedenen hasta'' bir
kişidir: ağlayarak ''roma halkını istemiştim ancak sadece bir tek boynum var'' demiştir.
caligula'nın tuhaf ve sapık davranışlarının beyin iltihabı, sara ya da menenjit gibi hastalıklardan kaynaklandığı iddia edilmiştir.
