bence bunların en muhteşemi revolutionary road'du. hatta sadece finali değil, girişi ve gelişmesi de muhteşemdi.
filmin kitabını daha önce okumuştum, daha önce bir kez izlemiştim de, ama yine de gittim tekrar. geç bir seanstı, sinamada bizle beraber toplamda yedi çift vardı sadece. bu çiftlerin en önünde biz oturuyorduk, arkadan öpücük seslerine karışan "aşkımm" sesleri geliyordu girişte, bense "içimden neye atıldıklarını bilmiyorlar diyordum", gelişme kısmında kate winslet kocasını aldatırken arkadan "ck ck'lar, inanmıyorum, iğrençç"ler yükseldi.
ve filmin muhteşem finalinde cast ekrandan kayarken, kaçar gibi sinemayı terkedenler, "rezalet" diye bağıranlar, sinema sanatından soğuyanlar, büyük pişmanlık yaşayan erkekler, kafası karışmış kadınlar salondan çıkarken, biz koltuğumuzda oturmuş gevrek gevrek gülüyorduk.
