maneviyatı doymayan, doyurulamayan varlıklar olmamızdan kelli belki de yaşamı hissedebilmek için gereklidir bu kırıklıklar, gereklidir ki güzel olanın değerini, acıyla tecrübe edilmiş ve harmanlanmış bir takım deneyimlerimizden çıkarabilelim. ederini bilelim güzel duyguların, kaç gözyaşı damlası, kaç titreme, kaç nefes lazım, güzel olanın güzel olduğunu anlayabilmek için..merhemi yine zamandır, hani o pek de kale almadığımız yangın yerindeyken, sonradan hak verilen..
