yaşça ilerlemiş bir ruhun, apansız söylemidir.çocukluk çoktan geride kalmıştır.masum oyunlar, yalandan uzak dostluklar, güzel olan herşey siz büyürken uzaklaşmıştır adım adım hayatınızdan.küçükken düşerdik ya, ağlardık canımız yanıyor diye, keşke şimdiki acılar da öyle olsa, kanaması durunca ruhumuz nefes alsa...ve yaralar kabuk bağlayınca yeniden düşmenin tadı, bisiklet öğrenmek gibi tatlı bi heyecanla kalsa...
