boğaza karşı tıkınırken lezzetine doyum olmaz denilen yiyecektir. yalnız bazı mefhum balık ekmekçiler, en hafif ifadesiyle şerefsizlik yapmaktadırlar. bu balık ekmek yiyeceğini hazırlayanlar öylesine işgüzarlaşıp edepsizleşerek arabesk hayatlarını boğazınıza tıkarlar ki hayrete kapılır, suya tükürür, bir daha istanbul'da balık ekmek yememeğe yemin edersiniz. yılda hiç ya da bir kere geldiğim istanbul'da yanımda üç ya da dört arkadaş var. herkes almış ekmeğini, ısırıyor, öylesine bir iştaha kapılmışlar ki yanakları hep şiş, lokma ısırma hızlarına yetişemiyor öğütgeçleri. neyse, en sona ben kalmıştım. herif, benimkini de uzattı. ama ilk ısırıkta ağzıma kılçık geldi ve sonuna kadar böyle devam etti. o kadar uzun zaman beklemiştik ki ve acıkmıştık ki, bir şey de demedim. kılçıkları kesici dişlerimin önünde biriktire biriktire yedim balık ekmeği. arkadaşlarım gayet hoşnut görünüyorlardı. peki neden ben?
