"türkiye'nin klasik politikacı tipi, gününyirmi dört saatinde parti merkezlerince ve otel lobilerinde dolaşıp siyasi dedikodular üreten dünyaya kapalı,Anadolu ilişkileri kuvvetli,zaman zaman aşırı öfkelenip duygularını açığa vuran,romanla,şiirle,dünyada neler olup bittiğiyle,müzikle falan ilgilenmeye,ancak bir davete gittiği zaman kendisine uzatılan mikrofona söyleyebileceği "yemen türküsü" ya da gençlik meyhanelerinden kalma şarkıları mırıldayan ama yüreğinin derinliklerinde sanatla,kültürle uğraşmayı"abesle iştigal" sayan,uluslararası terminolojiye yabancı,meclise girdiği ya da bakan olduğu zaman ağır konuşak,sürekli "biz" diyen,insanlara büyük bir lütuf yapıyormuş gibi"nasılsın bakalım?"siye soran ve cevabını beklemeden yoluna devam eden,elini sıktığı insanların yüzüne balmayan kişilerden oluşur."
