soğuk ve yağmurlu bir izmirli gününde okula gitmek için durakta otobüs beklerken, elinizde şemsiye olmasına rağmen ıslandığınız için söylenirken yoldan geçen bir at arabası gözünüze çarpar. yaşları 10-12 arasında olan 3 çocuk süt satmak için at arabasıyla geçmektedirler. üzerlerinde olan kocaman yağmurluklarla, biri at arabasını kullanırken diğer ikisi de ayakta durarak devrilmesin diye süt güğümlerini tutmaktadır. siz daha okula bile gitmeden ıslandım diye söylenirken yanınızdan geçen at arabasını kullanan çocukla göz göze gelirsiniz. soğuktan kızarmış yanakları, zaten beyaz olan teni soğuktan daha da beyazlamış halde alnını yüzünü yalayan yağmur damlalarına aldırmadan ekmek parası derdine düşmüştür. o anda içiniz burkulur, gözleriniz dolar ve kendinizden hayıflanırsınız...
sabahın 9 u olmasına rağmen at arabasına binip süt satmak için yollara düşmüşlerdir. kim bilir belki de kazandıkları paranın büyük kısmını ailelerine verip, geri kalanını da paylaşıp, öğleden sonra okulda harçlık yapacaklardır. ya da çok beğendikleri bir oyuncak için biriktireceklerdir harçlıklarını.
işte o günden sonra ne zaman yağmur yağsa, göz göze geldiğiniz çocuklar aklınıza gelir. içiniz bir garip olur...
