Vasat oyunculuklar klişe laflar yetmiyormuş gibi tüm bunların üstüne filmin sonundaki dış sesleriyle işin b.kunu çıkartıp , salonda hüngür hüngür ağlayan bir ton insanın yanında gülmemek için kendimi zor tutmama sebep olmuş filmdir.Babam ve oğlum adlı filminden sonra kafamdaki tüm "Çağan Irmak" düşüncesini yerle bir etmiş filmdir. Kendimce kurguladığım "insanları ağlatarak para kazanma" fikrini güçlendirmiş, olayları iyicene dramatikleştirmiş metaforik filmdir.*
