kainata oranladığımızda fiziksel varlğımızın sıfıra yakınlığını gördüğümüz andır. biz çekip gittiğimizde sonsuz genişlikteki evrenden hiçbir şey eksilmeyeceği gerçeği sonucu bir pislikmişiz duygusuna kapılıp bunalıma girmek mümkündür. gelin görün ki; fiziksel varlığımız sıfıra bir hayli yakınsa da aklımıza, kalbimize sığdırabildiklerimiz hiç de öyle değildir. hele hayallerimize kurşun sıksak yetişmez... ilginçtir. düşünülesidir.
