ve şimdi sen gidiyosun. oysa seviyorum seni, anlamlandıramadığım bi şekilde. her sevilen gibi acıtmaya alışmış olman, mazoşist beni besledi durdu saymadım kaç zaman. zararlısın bana ama; seni düşlemekten vazgeçebilme yeteneğimi kaybettim, hükümsüzdür. yanında, yamacında olmak, hep dudaklarında kalmak isterdim ömrümün geri kalanında. fütursuz kalabalığın içinde bile izole bi hayat sürmek senin tercihinse eğer, git kendini dahada çok sevdirmeden.
sevemediğin için seviyorum seni...
