hayat çökmüştür omuzlarına, hüzünler kamçılamaktadır sanki.ağır yaralar almıştır ruhuna, asla kapanmayacak türden. umutlarını kaybetmiş, umutsuzluğun dibine vurmuştur. bir beklentisi kalmamıştır hayattan. geleceğe dair kuracak hayali de. herşey her geçen dakika daha ağır gelmektedir. ama yine de cesareti yoktur geride bırakacaklarını üzmeye, ağlatmaya. biraz daha erteler bu isteğini. belli olmayan bir zamana kadar...belki yarın, belki yarından da yakındır...
