Ülkemizde son yıllardaki sinema filmleri ile ilgili eleştirileri yapanların çokça sahip olduğu duyulardır. Ahlaksız duyuları ilgili kişinin örf, adet, anane, gelenek, görenek, kültür, sanatımıza uygun olmadığını düşündüğü küfür, cinsel münasebet ile ilgili sahne, kötü alışkanlıkların teşhiri gibi konuları büyük bir duyarlılıkla* takipçilerinin önüne koymasına sebep olan hassasiyetleri simgeler aynı zamanda.
Hesapta Recep ivedik teki küfürleri çocuklar duymayacak ya, daha feci teşhir ederler. Cem Yılmaz bu duyulara sahip kişiler yüzünden belki de daha rahat çekeceği bir filmi tarumar etmiştir. (bkz: a.r.o.g.) Issız adam daki alper de bunların sapık-sapkın olarak tasvir ettikleri karakter sadece ama sadece mallık yapmıştır.
Ne Recep ivedikler can sıkacak kadar ayıpla doludur, ne Cem Yılmaz filmlerinde o derece küfreder; ne de ıssız adam veya aktrislerin bedenlerinin bir kısmının çıplak olduğu başka bir türk filmi pornografik bir filmdir. Bu filmlerin bahsetmek istediği şeyler daha basit, daha karmaşık veya daha duygusal; sonuçta bambaşka kavramlardır.
