dini, dünyevi işlerine basamak yapmak için kullanan yalaka denebilecek birinin, liderini övmek ve bağlılığını göstermek için kurduğu bir cümledir.
peygamberi sevenler, en zor günlerde dahi, onu yalnız bırakmamışlardır. ama bu cümlenin sahibini yönetimden uzaklaştırsalar hemen kendine yeni bir peygamber bulur. yaşasın pragmatizm.
