itiraf ediyorum, hayatın bana yaptığı tek iyilik sinir uçlarımın normal insanlardan daha derinde olması nedeniyle daha az fiziksel acı çekmem. Bunu öğrenmem de 5-6 yaşlarımdayken annemin beni dövmesine rağmen canımın acımamasından hasta olduğumu sanıp doktora götürmesi. En sevdiğim özelliğim herhalde bu. Hatta tek sevdiğim özelliğim diyebilirim.
