+ben çıkıyorum.
-neden?
+bir nedeni yok. gideyim yavaş yavaş.
-ne gidiyorsun şimdi durduk yere.
+yahu bir sebebi yok.
-sabahtır bişey de yazmıyorsun. (sanki kendi yazıyormuş gibi)
+sende yazmıyorsun.
-olsun, ben yazmıyorum diye sende mi yazmıcan? (sıçtığını sıvıyorken)
+tamam neyse... sonra görüşürüz olmaz mı?
-iyi be. sen bilirsin. nasıl istiyorsan öyle olsun. (işte kopma noktası, burası döngü)
+ya asileşme, yatayım dedim işte...
+cevap verir misin?
+orda mısın?
- kişisine titreşim gönderdiniz...
+ heyyy!
+ a.q gidiyorum ben.
asla konuşmaz. öyle bakar, okur çıt çıkarmaz...
bu da vedaya farklı bir bakış açısıdır ki, uyuz eder insanı.
ilk başta tamam deyip vedalaşsalar hiç sorun olmayacak.
