e-yarım kalan tamamlayamadığım bi şeyler var belkide gitmeliyim biraz toparlanırım o zaman nedenlerini çözebililrim belkide bu kayboluşun...
...sessizlik ...
(gitme desem sana ne kadar kalacak ki ruhun yanımda gözlerinde gördüm o özlemi kaçıp gitmek için yanıp tutuşuyorlar sanki...oysa ne kadar üşüyorum ben şuan..ne kadar ihtiyacım var varlığına...dualarıma olan allaha olan inancım herşeyi sarsıyorsun...herşey devriliyor yüreğimle beraber...gitme sevgilim...istanbulun sesini çekip alma benden boşluklara ortak etme sessiz soluksuz bırakma...bak gidiyor nefesim sesim çıkmıyor dudaklarımdan...bana bunu yapma...
şimdi herşey terk edecek beni...senden yüz bulacak tüm kancık olaylar...arka arkaya gelir derler ya,ne olursa olsun gitmene bağlıycam bundan sonra...bu dünyada ruhumuzmuş asıl olan üzerimizdeki et parçası acımazmış aslında şuan anlıyorum şimdi birisi dövse yada bi araba çinese şuaracıkta hiçbişey acıtamaz bu bedeni ruhumun şuanki şiddetini hiç bişey yaşayamaz...asla bilemiyceksin bunları...ama gitmezsen sıkıca sarılır söylerim belki seni ne çok sevdiğimi...)
k-sen bilirsin kararını vermişsin zaten...
e-o zaman hoşçakal kendine iyi bak ve yaşanan herşey için teşekkürler...
(öylece kalırsın işte orada şimdi o yolunu bilir nereye gideceğini ne yapacağını sen ise bi anda evsiz barkız kalırsın bi tinerci çocuk gibi herşey delirtebilir o anda seni şuura ihtiyacın yoktur ve olsa bile içi onunla dolu olacağınıdan tüm beyninden geçenlerden nefret edersin...)
