Yaşamdan ölüme boşluğa asılmış bir hayatın gerçekliği....bir yaprak gibi fırtınalara, karanlıklara, teslim olmaktır... tek rengi siyahtır Toprağın,denizin gökyüzünün... Kolay değil hiçlikte nefes olmak. Anneyi tanımamak, Babayı anlatamamak. Yaşamdan ölüme bir karanlık surat... Aynaları anlamamak, Ve kırlarda koşamamaktır.... özgür olamamak Yağsız tuzsuz bir yemeğin tadına doymak... Gizliden de saklı bir hayalde koşuşturmak, Dünyaya doyamamak... Yaşamdan ölüme bir karanlık hayalin içine hapsolmaktır. Hayat denilen olguda Bir kenar masada oturup bazen ölüme susamaktır... Yaşamdan ölüme... Özetle; güzelliklere Kör olmaktır, ya da çok erken gitmektir buralardan....
