hani var mı içimizde bir başka biri? ben diyebileceğimiz biri daha? ya da herhangi biri. sonuçta bir bünye (vücut) ve bir benlik (ruh, can, nefis, kalp, beyin ne derseniz artık) sahibiyiz.
yok başka biri içimizde.
yani başkalarıyla birlikte olmak ya da kalabalıklar içinde olmak yalnızlığımızı paylaşmak anlamına gelmiyor. orada da yalnızız çünkü. belki bu yüzdendir insanın özlem duyması karşı cinse, inanca ya da sevgiye, aşka. eksik hisseder kendini çoğu zaman. arayıştadır hep insan. aradığını bulan da az olur. bu yüzden arayışlar hiç bitmez. bu yüzden hayat yalnızlıkla sürer gider.
