zamanın o nefret edilen misyonunu her şekilde tamamladığını acı bir şekilde bize göstermesidir.. hiç bitmesin, hiç gitmesin, yok olmasın feryatları arasında "seni asla unutmayacağım!" yalanının kişiyi göt etmesidir.. bir nevi zamanın kazanması her daim.. yenilenin, kaybedenin güzel anlar, mutlu sözler, bakışlar, masumluk, uykusuz geceler olması.. acımasızlığın kazanması..
usul usul kendi içinde kendini yok etmesi zamanın.. yeni heyecanlar ile geçmişi rafa kaldırmak..
ve olması gereken bir zamanlar hiç olmasını istemesede insan.. önüne geçemiyoruz bunun, durduramıyoruz hiçbir şeyi.. zaman su misali akıyor.. biz kendimizi bir film karesinde görüyoruz.. etrafımızda her şey var, dünya dönüyor ve kaybeden hep biz insanlar oluyor.. birileri bizim geçmiş zamanımızdan yokolurken biz de bir başkalarının geçmişinden yokoluyoruz..
hepimizin kaybettiğini bilmek ise zamanın bu acımasızlığını sonsuza kadar devam ettirmesi gerektiği cesaretini kendine veriyor..
