taksimin orta yerinde gördüğümüz çekim ekibi görünümlü mümtaz şahsiyetler topluluğunu, göz ucuyla kesip, şakayla karışık ''kaç lan kaç! şahit yazmasınlar!'' der gibi uzaklaştığımız nesneler bütününden iyi ki kaçmışız nidasını dimağımda uyandıran deli. arkadaşız lan biz. valla bak!
dün gece alkolün gözüne vurduktan sonra tuvalete gitmeye üşenip camdan aşağı kusması ise ayrı bir tez dahilinde inceleme konusu olacaktır.
ne demişler semihciğim? her şeyin bir ilki vardır.*
