belki hiç gelmeyeceksin zira ben de seni hiç beklemedim. öyle ki bir anda çıksan bir gün karşıma şaşırmayacağım. belki selamlaşacağız, konuşacağız sonra vedalaşacağız ve farklı yönlere gideceğiz belki ama bil iki adım attıktan sonra bakmayacağım geriye bende. sen de bana bakıyor musun bak onu da merak etmeyeceğim. yok hayır hiç böyle düşlerim olmadı benim.
özlemden kafamı duvarlara vurduğum günlerde teselli eden çok oldu. özlediğimi inkar ettiğim, özlediğimi iddia edeni düşman bellediğim dönemlerdi bunlar. kötü söze aldırmadığım gibi lanet huyumdan sebep teselli edenlerin de susmasını diledim hep içimden.
bir zaman sonra bastırmayı bildim şiddete meyilli özlemimi. eskiye bakınca da anlıyorum hırçınlıklarımın sebebini. üzüntülerim olgunlaştırmasa da beni, çocuksu beklentilerimi dindirdi ama bil hırçınlığım öfkem hep özlemimdendi.
gelmen şart değil. beni araman ya da düşünmen hatta özlemen. istersen hiç özleme. sevmek bile şart değil bilir misin özlemek için? en bağımsız duygulardan çünkü bu, takmaz hiçbir şeyi. karşılık beklemez. özlendiğini bildiğin için özlemezsin. özlenmediğini farkettiğinde özlemekten vazgeçmezsin.
sadece özlersin. özlenenin haberi dahi olmaz belki bundan. olmasın zaten gelmeyecekse, bilip de gelmezse özlem dert olur çünkü insanın içine.
şart mı birlikte olmak? burnumda tüttüğünü, yüzünü, sesini, bakışını özlediğimi mi sanıyorsun ya da? ben bilmediğim bir şeyi özlüyorum, hiç yaşamamış olduklarımızı, yüzünü hatırlamıyorum *, bir iki bakış hatırımda ama.
"unut" diyorlar. gelmezsin biliyorlar. unuttuğum çok şey var elbet sana dair. hatırlamak için bir gayretim de yok işin tuhafı. o da umrumda değil. varsın seninde olmasın ama bastırmam özlem duygumu. gittiğin gün biliyordum gelmeyeceğini, daha o günün gecesi özledim seni. yaşım ilerledikçe, "kalsaydın neler yaşardık birlikte" sorusu her aklıma geldiğinde, verdiğim cevaplar neticesinde daha çok özledim seni. kendine pay çıkarma, özleyen yalnızca benim ve bunu bana düşündürtenler sebebim.
vazgeçmiş gibi gözükmek istemem zira özlemin yerini başka bir duygunun kolayca alabileceğini bilenlerdenim. fırsat kollar halde berisinde duran nefret'e ya da kin'e teslim etmem bu duyguyu.
