türkiye'de ateistlerin genelinin felsefi bir duruş çabasından ziyade, kızlara şekil yapma temeliyle ateistleştiği gerçeğine sahip hayat görüşü. biraz kazınca içinin boş olduğu görülen isyankarlıkların, yobazlık anımsatan agresif duruşların sebebi bence bu.
kimse alınmasın tabi. bu dediğim de demek değildir ki türkiye'deki ateistlerin hepsi amsalak tiplerdir. asla.. içlerinde ciddi ve samimi şekilde dini önermeleri anlamaya çalışanlar ve kainatta ifade ettikleri/etmedikleri anlamın üzerine kafa yoran ve kendi saygın düşüncelerini geliştirenler, hakikate yaklaşmaya çalışanlar ya da hakikat denen birşeyin olmadığına ağır düşünce mesaileriyle kanaat getirenler, ve saire ve saire de var elbet.
benim dikkatimi çeken bir nokta ise, ateistlerin müslümanlığa dair getirdikleri eleştirilerde ciddi şekilde hristiyanlığa getirilen ateist eleştirilerin taklidi sorunu yaşanması. demek istediğim şu ki klasik bir ateist eleştirisi önce dine dair -dini ne kadar doğru ifade edebildiği tartışmalı- şablonlar belirler ve bu şablonlar aracılığıyla kavramları, inceleyebilmek ve eleştirebilmek için dondurur. bunun üzerine bir külliyat inşa etmeye çalışır. halbuki genel anlamıyla "islami öğreti" çağa, coğrafyaya ve kişinin ruh haline göre ciddi şekilde değişim gösteren bir olgudur.
eğer ortada "efendi adam yerine piç ve asi tipleri" tercih eden bir kız yoksa, benim ateist dostlarıma şefin salatası babından naçizane önerim "yalama türk medyasının klasik tarikat imajı"na ve "bu imajı haklı çıkartanlara" hiç takılmadan, islam'a dair sorunların cevabını bulmak için genel olarak "sufizm"i ve özel olarak da "havass - avam" ve "sufi - zahid" farklılıklarını samimiyetle ve derinlemesine incelemeleridir, vesselam.
